ჭიხუშ გოლას გემ მოკოკირუდუა, ფუნიკულიორიშ დო ტერასეფის კეთებაშ დროს შონეფქ მოღულა რკინეფ ეიოთეს, ძირეს კოტო ნამუსით ტყვიაშ კუბიკეფ დინოძუდუ...
გამგონებ თაქ უვილუნა გუბაზი დო ახალგაზრდობას წიგნისით მაფუ ნაკითხირი...
ალექსი მაღალი დო ჯგირ მეჯინელი კოჩი რდუ, თიშა ონათუშა ბაღანეფი გილაუნდეს ხვალე ხობშე ვარ, აბასთუმანშე დო ნარაზენშე...
ალექსი უანგარო კოჩი რდუ, მითინ მუთუნს ქემეჩანდუდა, ინა გაჭირებულეფს დო ბაღანეფს ურიგენდუ...ალექსიწკუმა ივშაყარუდით ახალგაზრდეფი, უორდუ ბაღანეფი, პატის მარზენდეს, ჩქითი დო ირ კოჩის ჯგირს ოგურუანდუ, კოჩშო ირო ჯგირს ოცადუდუ, ჩქი მეჩიებუდეს ართიან გიორდანია, ვაგაშკურინანია, მალას ქუმურს დრო დო ირფელ ჯგირო იუაფუნია...
ხალხის უორდუ ალექსი...1962 წანას დოღურუ, თიზმა ხალხი რდუ შაყარელი, ართი საათის ვენმართუ ღურელიშ ონგარუშა’’...
ჭიხუს მთაზე გემი იყოო მიბმული(გადმოცემით), ფუნიკულიორის და ტერასების კეთების დროს სვანებმა მოღუნული რკინები ამოაგდესო მიწიდან, უნახავთ ტყვიის კუბიკებით სავსე ქოთანი...
გამიგონია აქ მოუკლავთ გუბაზი და ახალგაზრდობისას წიგნშიც წამიკითხავს...
ალექსი მაღალი და ახოვანი კაცი იყო, მათან ბავშვები მოსანათლად მოჰყავდათ არა მარტო ხობიდან, არამედ აბასთუმნიდან და ნარაზენიდან...ალექსი უანგარო კაცი იყო, თუ ვინმე რამეს მისცემდა, ის ბავშვებს და გაჭირვებულებს დაურიგებდა...ალექსისთან ვიკრიბებოდით ახალგაზრდები, მას ძალიან უყვარდა ბავშვები, პატივს გვცემდა, ჩვენც და ყველას კარგს გვასწავლიდა, ყოველთვის ცდილობდა ადამიანებისათვის კარგი ეკეთებინა, ჩვენც და სხვებსაც გვეუბნებოდა-ერთმანეთი გიყვარდეთო, ნუ გეშინიათ მალე მოვა ისეთი დრო ყველაფერი კარგად იქნებაო...
ხალხს უყვარდა ალექსი...1962 წელს გარდაიცვალა, იმდენი ხალხი შეიკრიბა, ერთი საათი ვერ შევედი მიცვალებულის დასატირებლად...
კლიმენტი მიხეილის ძე ქანთარია, დაბადებული 1926 წელს, პროფესიით აგრონომი, მცხოვრები ხობის უბან ჭიხუში.
